Είναι ο δημιουργός συνολικά 39 ταινιών :

11 ταινίες στη Γερμανία (βωβές) (η πρώτη ήταν το 1919 με τίτλο "Μιγάς/Haldblut" και η πλέον γνωστή από αυτές το "Metropolis" το 1927).

2 ταινίες στη Γερμανία (με ήχο) ("Μ" η πρώτη το 1931 και "Η διαθήκη του Δρος Mabuse/Das Testament der Dr. Mabuse" το 1933).

1 ταινία στη Γαλλία (με ήχο) ("liliom" το 1934).

22 ταινίες στην Αμερική (με ήχο) και 3 (με ήχο) με την επάνοδό του στη Γερμανία.

Κεντρικό θέμα των ταινιών του είναι ο άνθρωπος απέναντι στη μοίρα του. Όχι παθητικός, αλλά παλεύει και την αντιμετωπίζει. Παράλληλες ιδέες στο έργο του είναι: εκδίκηση, αδικία, ενοχή, αθωότητα, οι έννοιες του καλού και του κακού και η αδιάκοπη σύγκρουσή τους.

Ο αρχικός τίτλος του "Μ" ήταν "οι δολοφόνοι ανάμεσά μας/die moerder sind unter uns" που απορρίφθηκε από την ναζιστική λογοκρισία. Έμεινε το "Μ" από το moerder δλδ δολοφόνος.

Η ταινία εισάγει πολλά πρωτοποριακά στοιχεία στη τέχνη του κινηματογράφου :

-η υπόθεση της ταινίας σκιαγραφείται αμέσως με το παιδικό τραγούδι της αρχής.

-ο δολοφόνος εισάγεται στη ταινία μέσα από τη σκιά του.

-η δολοφονία της Elsie καταγράφεται με το απλό κύλισμα της μπάλας στο δρόμο και το μπαλόνι στον ουρανό.

-η έφοδος της αστυνομίας φαίνεται από τα σηκωμένα χέρια των κακοποιών.

-οι μαυροφορεμένες γυναίκες παραπέμπουν σε αρχαία τραγωδία.

-το στήσιμο του δικαστηρίου είναι καθαρά θεατρικό (περιμετρικό και με χώρο μπροστά και η είσοδος του 

  κατηγορουμένου γίνεται από το πλάι δλδ από τα παρασκήνια.

-στο μοντάζ οι παράλληλες και παρόμοιες συσκέψεις αστυνομίας και υποκόσμου.

-ο νόμος και η παρανομία εμφανίζονται σαν τα δυο -με ίδια δύναμη- σκέλη της κοινωνίας.

-το χιούμορ με το οποίο καταγράφεται η με μασονική ακρίβεια οργάνωση των παρανόμων.

- το χιούμορ  με το οποίο μας δείχνει τη σχολαστικότητα και ακρίβεια της Γερμανικής κοινωνίας.

- οι αρχηγός των παρανόμων φοράει δερμάτινο παλτό και γάντια και κρατάει μπαστούνι (αναφορά στο Γ' Ράιχ).

- ο δολοφόνος σημαδεύεται με το Μ και τρομοκρατείται (αναφορά στο κίτρινο αστέρι των Εβραίων).

Στα φοβερά ευρήματα της ταινίας είναι το ότι ο πρόεδρος του λαϊκού δικαστηρίου είναι τρις (!!!) δολοφόνος και αποδίδει δικαιοσύνη εν ονόματι του νόμου!.

Η πόλη που διαδραματίζονται τα (αληθινά) γεγονότα ΔΕΝ αναφέρεται, γιατί ο Lang θέλει να μας πει, ότι αυτά τα γεγονότα διαδραματίζονται πέραν χώρου και χρόνου.

Το "Μ" θεωρείται η πληρέστερη ταινία του Fritz Lang. Ψηφίστηκε ως η καλύτερη Γερμανική ταινία όλων των εποχών και είναι σταθερά μέσα στις λίστες με τις καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Συγκλονιστική είναι η ερμηνεία του (δολοφόνου)  Peter Lorre. Θεωρήθηκε η καλύτερη ερμηνεία σε ταινία του Lang.

Ιδιαίτερα ο μονόλογός του στο τέλος της ταινίας παραμένει στις ασύλληπτες και μοναδικές κινηματογραφικές ερμηνείες.

Το "Μ" είναι μια δημιουργία  εκπληκτικής ομορφιάς....

(πηγές :

-Πλάτων Ριβέλλης "Χωρίς διάλειμμα. Δεκατρείς σκηνοθέτες και το έργο τους" (2006). Εκδόσεις "Φωτοχώρος".

-Wikipedia

-YouTube)