Ο Γουόκερ Έβανς (στη πρώτη φωτογραφία) (3 Νοεμβρίου 1903 – 10 Απριλίου 1975) ήταν Αμερικανός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ γνωστός για τις εντυπωσιακές του εικόνες από την αμερικανική ζωή κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.

Ο Έβανς γεννήθηκε στο Σεντ Λούις του Μιζούρι και μεγάλωσε σε μια πλούσια οικογένεια. Παρακολούθησε πολλά σχολεία κύρους, συμπεριλαμβανομένων των Phillips Academy και Williams College,αλλά εγκατέλειψε το κολέγιο πριν ολοκληρώσει το πτυχίο του. Στη συνέχεια δούλεψε μια σειρά από περίεργες δουλειές πριν ασχοληθεί με τη φωτογραφία στα τέλη της δεκαετίας του 1920.

Το 1926, ο Walker Evans ταξίδεψε στο Παρίσι και επηρεάστηκε βαθιά από τη δουλειά των Γάλλων φωτογράφων, κυρίως  του Eugène Atget.

Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 1933, ο Έβανς τράβηξε φωτογραφίες στην Κούβα "The Crime of Cuba" (1933), που αποτελεί έναν «έντονο απολογισμό» της δικτατορίας του Gerardo Machado . Εκεί, ο Έβανς έπινε κάθε βράδυ με τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ , ο οποίος του δάνεισε χρήματα για να παρατείνει τη διαμονή  για μια επιπλέον εβδομάδα. Οι φωτογραφίες του τεκμηρίωσαν τη ζωή στους δρόμους, την παρουσία αστυνομικών, ζητιάνων και λιμενεργατών με κουρέλια και άλλες παραθαλάσσιες σκηνές. Βοήθησε επίσης τον Χέμινγουεϊ να αποκτήσει φωτογραφίες από αρχεία εφημερίδων που τεκμηρίωσαν μέρος της πολιτικής βίας που περιγράφει ο Χέμινγουεϊ στο "Να έχεις και να μην έχω"(1937). Φοβούμενος ότι οι φωτογραφίες του μπορεί να θεωρηθούν επικριτικές για την κυβέρνηση και να κατασχεθούν από τις κουβανικές αρχές, άφησε 46 εκτυπώσεις στον Χέμινγουεϊ.  Η κρύπτη των εκτυπώσεων που άφησε ο Χέμινγουεϊ ανακαλύφθηκε στην Αβάνα το 2002 και εκτέθηκε σε έκθεση στο Κι Γουέστ.

Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1936, ταξίδεψε μαζί με τον  συγγραφέα James Agee στο νότο για να φωτογραφίσει μερικούς καλλιεργητές στην Αλαμπάμα για ένα προτεινόμενο βιβλίο για τη ζωή τους. Οι εικόνες που προέκυψαν, μαζί με το κείμενο του Agee, δημοσιεύτηκαν το 1941 ως "Let Us Now Praise Famous Men",ένα έργο ορόσημο φωτογραφίας ντοκουμέντου που εξιστόρησε τη ζωή των φτωχών αγροτών του Νότου κατά τη διάρκεια της Ύφεσης.

Από τον Οκτώβριο του 1935, ο Έβανς προσλήφθηκε από τη Διοίκηση Ασφάλειας Φάρμας (FSA)  για να φωτογραφίσει τις επιπτώσεις της Μεγάλης Ύφεσης στην αμερικανική ζωή. Δημιούργησε μερικές από τις πιο εμβληματικές εικόνες του κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συμπεριλαμβανομένων των πορτρέτων του με τους ανθρώπους και τα σπίτια τους στην Αλαμπάμα. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Evans εργάστηκε για το Office of War Information.

Ο Έβανς συνέχισε να εργάζεται ως φωτορεπόρτερ καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του, αλλά παρήγαγε επίσης πολύ σημαντική  προσωπική δουλειά. Οι φωτογραφίες του από το μετρό της Νέας Υόρκης, που έγιναν με κρυφή κάμερα (μέσα στο παλτό του) στα τέλη της δεκαετίας του 1930, θεωρούνται σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα έργα στην ιστορία της φωτογραφίας.

Στη δεκαετία του 1950, ο Έβανς έστρεψε την προσοχή του στη φωτογράφιση πινακίδων, διαφημιστικών πινακίδων και άλλων λαϊκών αρχιτεκτονημάτων  στην Αμερική. Γοητεύτηκε από τον τρόπο που αυτά τα αντικείμενα εξέφραζαν τον πολιτισμό και τις αξίες της χώρας.

Ο Έβανς τιμήθηκε  τρείς φορές με το βραβείο  Guggenheim Fellowship (1940-1941-1959).

Δίδαξε επίσης φωτογραφία στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ από το 1965 μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1974.

Ο  Έβανς επηρεάστηκε από διάφορους καλλιτέχνες και συγγραφείς, συμπεριλαμβανομένων των Eugene Atget, Henri Cartier-Bresson, Augoust Sander και (του φίλου του)  James Agee. Η τεκμηρίωση της Παρισινής αρχιτεκτονικής από τον Atget και η χρήση της τεχνικής της «αποφασιστικής στιγμής» από τον Cartier-Bresson επηρέασαν την προσέγγιση του Evans στη φωτογραφία του.

Ο Έβανς ήταν γνωστό ότι δεν μοιραζόταν πολλά για την προσωπική του ζωή με το κοινό. Συχνά τον περιέγραφαν ως μοναχικό και συγκρατημένο, με οξύ και επικριτικό πνεύμα. Ήταν μανιώδης αναγνώστης και συλλέκτης βιβλίων και η βιβλιοθήκη του περιείχε χιλιάδες τόμους. 

Ο Έβανς πέθανε στο Νιου Χέϊβεν του Κονέκτικατ το 1975, σε ηλικία 72 ετών.

 
Η κληρονομιά του ως πρωτοπόρος φωτογράφος documentary συνεχίζει να επηρεάζει τον χώρο μέχρι σήμερα.

Ο Έβανς θεωρείται ευρέως ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς φωτογράφους του 20ού αιώνα. Η δουλειά του επηρέασε γενιές φωτογράφων και είχε βαθύ αντίκτυπο στον τρόπο που βλέπουμε και κατανοούμε την αμερικανική κοινωνία.
Ο Έβανς είναι ίσως περισσότερο γνωστός για το έργο του κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, όταν κατέγραψε τις ζωές των καθημερινών Αμερικανών σε αγροτικές και αστικές περιοχές. Ταξίδεψε εκτενώς σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, απαθανατίζοντας εικόνες αγροτών και εργατών εργοστασίων. Το έργο του επικεντρωνόταν συχνά στις λεπτομέρειες της καθημερινότητας και στους αγώνες των απλών ανθρώπων.
Οι φωτογραφίες του Έβανς χαρακτηρίζονται από την αμεσότητα, την ειλικρίνεια και την έλλειψη συναισθηματισμού. Επιδίωξε να συλλάβει την ουσία των θεμάτων του, συχνά φωτογραφίζοντάς τα στο φυσικό τους περιβάλλον, χωρίς τεχνητές πόζες ή σκηνικά.

Το έργο του είχε σημαντική επιρροή στην ανάπτυξη της φωτογραφίας και των εικαστικών τεχνών. Το στυλ της ειλικρινούς, άκοσμης φωτογραφίας του βοήθησε στη δημιουργία μιας νέας, πιο ρεαλιστικής προσέγγισης στο φωτογραφική τέχνη. Πολλοί φωτογράφοι και καλλιτέχνες ανέφεραν τον Έβανς ως επιρροή, συμπεριλαμβανομένων των Νταϊάν Άρμπους, Ρόμπερτ Φρανκ, Λι Φρίντλεντερ και Γουίλιαμ Έγκλεστον. Οι εικόνες του Έβανς συνεχίζουν να μελετώνται και να θαυμάζονται σήμερα για την αισθητική και ιστορική τους σημασία.

Το έργο του Έβανς συνεχίζει να εμπνέει και να επηρεάζει τους φωτογράφους σήμερα και η κληρονομιά του γιορτάζεται σε πολυάριθμες εκθέσεις και συλλογές μουσείων.


ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ EVANS :

Η Νταϊάν Άρμπους : "Ο Γουόκερ Έβανς είναι θεός. Είναι ένα πραγματικό μοντέλο για αυτό που θα ήθελα να είμαι ως φωτογράφος."

Ο Ρόμπερτ Φρανκ: «Ο Γουόκερ Έβανς ήταν ο πρώτος φωτογράφος που κοίταξα σοβαρά και παραμένει μεγάλη επιρροή».

Ο Lee Friedlander (ο οποίος ήταν και φίλος του Evans):"Ο Walker ήταν ένας πολύ περίπλοκος, πολύ έξυπνος άνθρωπος και ένας πολύ σπουδαίος φωτογράφος. Ήταν από τους πρώτους που είδε τη φωτογραφία ως μορφή τέχνης."

Ο William Christenberry (ο οποίος ήταν και φίλος του Evans): "Ο Walker ήταν ένας από τους μεγαλύτερους φωτογράφους της εποχής μας. Το όραμά του για τον κόσμο ήταν μοναδικό και πρωτότυπο, και η επιρροή του στη φωτογραφία θα γίνει αισθητή για τις επόμενες γενιές."

Ο Joel Meyerowitz: "Ο Walker Evans ήταν πάντα ένας από τους ήρωές μου. Οι φωτογραφίες του από την Αμερική είναι ένα είδος αλήθειας, αλλά δεν το είπε με διδακτικό τρόπο, το είπε με έναν ποιητικό τρόπο».

Τζον Σαρκόφσκι : "Η επιρροή του Έβανς στη φωτογραφία ήταν ανυπολόγιστη. Στο έργο του, βλέπουμε μια Αμερική που ποτέ δεν ξέραμε ότι υπήρχε, και ωστόσο φαίνεται να είναι η μόνη Αμερική που έχει σημασία." 

"Η φωτογραφία είναι ένας τρόπος να αισθάνεσαι, να αγγίζεις, να αγαπάς. Ό,τι έχεις πιάσει στο φιλμ αποτυπώνεται για πάντα... θυμάται μικρά πράγματα, πολύ αφού τα έχεις ξεχάσει όλα."

"Το μάτι κινείται σε συναισθήματα, όχι σε σκέψεις".

"Η φωτογραφία δεν μπορεί ποτέ να μεγαλώσει αν μιμείται κάποιο άλλο μέσο. Πρέπει να περπατά μόνη της, πρέπει να είναι ο εαυτός της."

«Το καλύτερο πράγμα σε μια εικόνα είναι ότι δεν αλλάζει ποτέ, ακόμα κι όταν αλλάζουν οι άνθρωποι σε αυτήν».

«Το θέμα είναι πολύ πιο σημαντικό από τον φωτογράφο».

«Το να κρατάς μια κάμερα σημαίνει να βρίσκεσαι σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος, όπου η ζωή και η τέχνη συγκλίνουν».

«Η πραγματική δοκιμασία της ικανότητας ενός φωτογράφου είναι να κοιτάζει μια φωτογραφία που έχει τραβήξει από ένα γνωστό θέμα και να μην την αναγνωρίζει».

(Οι τελευταίες 6 φωτογραφίες είναι από εξώφυλλα βιβλίων του Walker Evans)